การตั้งชื่อพายุเป็นภาษาพื้นเมือง
- การตั้งชื่อพายุเป็นภาษพื้นเมือง เกิดขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ. 2543 เป็นต้นมา โดยคณะกรรมการไต้ฝุ่น ( Typhoon Committee ) ที่ประกอบด้วยผู้แทนจากประเทศสมาชิกในแถบมหาสมุทรแปซิฟิกตอนบน และแถบทะเลจีนใต้ รวม 14 ประเทศ ประกอบด้วย
- กัมพูชา
- จีน
- เกาหลีเหนือ
- เกาหลีใต้
- ฮ่องกง
- ญี่ปุ่น
- มาเลเซีย
- ไมโครนีเซีย
- ฟิลิปปินส์
- สหรัฐอเมริกา
- เวียตนาม
- ไทย เป็นต้น
- โดยมีการนำชื่อมาเรียงเป็น 5 สดมภ์ เริ่มจากกัมพูชาจนถึงเวียตนามในสดมภ์ที่ 1 เมื่อครบแล้วให้เริ่มสดมภ์ที่ 2 ถึง5 จนครบแล้วจึงเวียนกลับมาที่สดมภ์ที่ 1 อีกครั้งจนกว่าจะมีการกำหนดชื่อพายุใหม่อีกครั้ง
ตัวอย่างรายชื่อพายุที่ตั้งตามภาษาท้องถิ่น
- ดอมเรย
- กองเรย
- นากรี
- กรอวาญ
- สาริกา
- ไคโรจิ
- โทราจิ
- คัลเมจิ
- เมมิ
- มิอาริ
- ไคตั๊ก
- มานหยี
- ฟองวอง
- ฉอยหวั่น
- หมาง้อน เป็นต้น
ลานเทสะเทือน สายัณห์ สัญญาขับร้อง ผลงานของ ครู วัฒนา พรอนันต์
ข้อมูลจากกรมอุตุนิยมวิทยา เอกสารเผยแพร่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น